Wysiłkowe nietrzymanie moczu można leczyć!

Nietrzymanie moczu może stanowić dosyć kłopotliwy problem, jest na tyle wstydliwy, że często przemilczany i zupełnie pomijany. A wbrew pozorom jest bardzo powszechny i boryka się z nim ponad 30% kobiet w wieku od 35 do 44 lat. Problem zazwyczaj pojawia się po porodzie lub w czasie menopauzy, ale dotyka również kobiety, które nigdy nie rodziły. Zazwyczaj spowodowany jest osłabieniem mięśni Kegla. Warto poznać sposoby na skuteczne poradzenie sobie z tym problemem i uwolnienie się od kłopotliwej dysfunkcji.

Nietrzymanie moczu jest wynikiem nieprawidłowej pracy mięśni dna miednicy mniejszej (powszechnie zwanymi mięśniami Kegla), z wiekiem, po przebytych ciążach, infekcjach siła tych mięśni słabnie, w konsekwencji prowadzi to do trudności z utrzymaniem  moczu w pęcherzu moczowym i mimowolnym popuszczaniem moczu – tłumaczą specjaliści z Klinik Ziemlewski. Problem najczęściej dotyczy:

• kobiet, które rodziły więcej niż 1 raz;

• kobiet w okresie menopauzy, po 45 roku życia;

• osoby po zabiegach operacyjnych układu moczowo-płciowego;

• pacjentów z kamicą nerkową oraz cukrzycą;

• pacjentów ze stwardnieniem rozsianym;

• pacjentów po udarze mózgu;

• osoby z problemami bólowymi w obrębie kręgosłupa;

• osoby otyłe.

Rodzaje nietrzymania moczu

Wyróżnia się trzy podstawowe rodzaje nietrzymania moczu:

• nietrzymanie moczu wysiłkowe - związane z osłabieniem mięśni kegla i odruchowym wydalaniem moczu podczas wysiłku (kaszel, śmiech, kichanie, podczas schylania się, dźwigania itd.);

• nietrzymanie moczu z parcia (tzw. naglące) – nawet niewielka ilość moczu w pęcherzu powoduje parcie na mocz i popuszczanie, najczęściej jest to związane z niekontrolowanymi skurczami pęcherza moczowego lub nadmierną pobudliwością mięśnia wypieracza, co wynika zwykle z przyczyn neurogennych;

• nietrzymanie moczu o typie mieszanym – stanowi połączeniu dwóch wyżej wymienionych typów.

Co powinno zaniepokoić?

Oczywiście pełną diagnostyką w zasadzie powinien zająć się lekarz. Natomiast do zadań pacjenta należy wnikliwe obserwowanie siebie i gdy zauważy się u siebie jakieś niepokojące objawy, warto  skontaktować się z lekarzem rodzinnym, ginekologiem czy urologiem. Warto sobie uświadomić, że problem sam nie zniknie, co więcej może być objawem poważniejszej choroby, dlatego należy zareagować, gdy zaobserwuje się u siebie takie niepokojące objawy:

• wstawanie częściej niż 1 raz w nocy, aby oddać mocz,

• wielokrotne odwiedzanie toalety w ciągu dnia,

• trudności z rozpoczęciem mikcji,

• odczuwanie w podbrzuszu bólu podczas oddawania moczu,

• częste stany zapalne dróg moczowych,

• odczuwalne pieczenie lub szczypanie podczas oddawania moczu,

• gubienie moczu podczas kaszlu i wysiłku.

Sposoby leczenia

Jeżeli lekarz zdiagnozuje wysiłkowe nietrzymanie moczu, to wówczas warto zająć się leczeniem. W zależności od nasilenia problemu, można wybrać trzy rodzaje leczenia.

1. Zachowawcze – najbardziej zalecane w pierwszej kolejności, polega na

          systematycznym wykonywaniu odpowiednich ćwiczeń, które mają wzmocnić mięśnie,

     2.  Wspomagające leczenie farmakologiczne,

     3.  Leczenie operacyjne –  jest w zasadzie już ostatecznością, stosowanie przy braku efektu leczenia zachowawczego,

     4.  Leczenie alternatywne dla leczenia chirurgicznego – zastosowanie lasera.

Zabieg

Do zabiegu kwalifikuje lekarz. Polega on na fototermicznym, nieablacyjnym obkurczeniu pochwy. Wiązka laserowa wzmacnia ścianki pochwy, powięź wewnątrzmiedniczną oraz obszar ujścia cewki moczowej, wówczas dochodzi do stymulacji włókien kolagenowych śluzówki, obkurczenia tkanki, co daje zmniejszenie kąta nachylenia cewki moczowej i przywrócenie jej prawidłowego funkcjonowania, czyli pacjent pozbywa się problemu nietrzymania moczu i zyskuje komfort psychiczny - wyjaśniają eksperci z Klinik Ziemlewski .

Zabieg laserowy jest bezpieczny, bezkrwawy, bezbolesny, nie wymaga żadnej hospitalizacji.

Warto również pamiętać, że przed przystąpieniem do zabiegu pacjentka powinna przebadać się ginekologicznie i wykluczyć ewentualne infekcje dróg moczowych i rodnych oraz powinna posiadać aktualną cytologię.

Artykuł przygotowany we współpracy z: http://www.klinikiziemlewski.pl/ginekologia-estetyczna